تاریخچه ساندویچ

بدون شک برای همه ما جالب است تا بدانیم

تاریخچه ساندویچ

به چه سالی بازمی گردد و مخترع آن چه کسی بوده است.

شاید برای شما غیرقابل باور باشد اما در تمام کشورهای مختلف بیشتر از سیصد میلیون ساندویچ در طول روز سرو می شود.

حتی تعداد زیادی از مردم کشور ایران نیز ساندویچ را به طور فراوان مورد استفاده قرار می دهند.

ساندویچ یک غذای کامل می باشد که تهیه و آماده سازی آن به صرف هزینه های کمی نیاز دارد.

تاریخچه ساندویچ

خیلی طولانی بوده و در گذشته به اندازه زمان حال مورد استقبال آمریکایی ها قرار نگرفت.

ساندویچ یکی از غذاهایی به شمار می آید که با قرار دادن سبزیجات، تکه هایی از گوشت،

پنیر و یا مواد دیگر در میان دو تکه نان تهیه خواهد شد

. برای اینکه در مورد مخترع و تاریخچه ساندویچ بیشتر بدانید در ادامه مقاله قصد داریم

مطالب جذاب تری را در اختیار شما قرار دهیم.

مخترع و زمان اختراع تاریخچه ساندویچ

با توجه به تمام مطالبی که در تاریخ وجود دارد اختراع تاریخچه ساندویچ به سال 1762 برمی گردد.

تعداد زیادی از تارخ دانان بر این باور هستند که جان مونتاگو، معروف به ارل چهارم ساندویچ،

فردی ساکن در شهر انگلیس یکی از افراد مقام دار نیروی دریانی به بازی قمار علاقه زیادی داشت.

به اندازه ای که ساعات طولانی را برای انجام این بازی صرف می کرد.

زمانی که او در حال بازی کردن قمار بود برای اینکه مجبور نشود میز بازی را ترک کند از متصدی مربوطه درخواست می کند

تا مقداری گوشت را در میان تکه نانی قرار دهد.

جان مونتاگو به عنوان اولین شخصی که نان را با غذا پر می کرد محسوب نمی شد.

در حقیقت باید گفته شود که او تنها فردی بود که به عملی کردن این نوع ایده پرداخت.

مونتاگو همیشه به اطراف مدیترانه که در آنجا مردم غذاهای یونانی و ترکی را می خوردند سفر می کرد.

آنها گوشت و پنیر را با یکدیگر مخلوط کرده و در بین لایه های نان قرار می دادند.

همین موضوع باعث شد تا او بر سر میز قمارخانه ساندویچ خود را اختراع کند.

اگرچه در آن زمان غذا خوردن به سبک فرانسوی خورده می شد و این شیوه غذا خوردن ارل چهارم

یک سنت شکنی در آداب غذا خوردن به حساب می آمد، اما دوستان او نیز غذایی مثل ساندویچ را درخواست کردند.

به طوری که پس از گذشت مدت زمان کوتاهی غذاهایی مانند ساندویچ نام ساندویچ را به خود اختصاص دادند.

اما به مدت چند ماه با اختراع مونتاگو مخالفت شد.

ادوارد گیبن

مردی است که در یادداشت های روزانه خود ثبت کرده بیشتر از سی نفر را دیده است

که در رستوران ها مشغول خوردن این نوع غذا بوده اند.

هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز گردید ساندویچ نیز به طور اختصاصی به ثبت رسید و یک غذای پرکاربرد در جنگ به شمار رفت.

اما چرا این نوع غذا در میان مردم آمریکا مورد استقبال قرار نگرفت؟

هدف آمریکایی این بود تا دیگر از دستورات غذایی دولت سابق و استعمارگر خود پیروی نکنند.

در زمانی که تلاش آمریکایی ها فراموش کردن آن دستورات بود، با گذشت زمان خاطرات از بین رفتند و ساندویچ به محبوبیت رسید.

اما آنها طرفدار ساندویچ گوشت و بوقلمون نبودند و تنها به خوردن ساندویچ زبان تمایل داشتند.

البته ساندویچ زبان در آن دوران محبوبیت داشت و در حال حاضر آنها حتی به ساندویچ زبان فکر هم نمی کنند.

به دلیل اینکه از گذشته تا به حال دستورات غذایی مختلفی برای به وجود آمدن یک ساندویچ لذیذ خلق شده است.

اکنون که 250 سال از آن ماجرا گذشته، ساندویج به عنوان یکی از غذاهای پرطرفدار در سرتاسر جهان تبدیل شده است

و بیش از میلیون ها مجموعه فروش غذا در جهان این سبک از خوراکی را با طرز آماده سازی بسیار متنوع در اختیار مردم قرار می دهند.

قطعا جان مونتاگو معروف به ارل چهارم ساندویچ به این موضوع فکر نکرده بود که خوراکی درخواستی او باعث راه اندازی

یک صنعت گسترده شود و تعداد زیادی از افراد در آن فعالیت کنند.

تمام مدیران و صاحبان فست فود هنگامی که میزان فروش خود را به صورت روزانه مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهند

متوجه می شوند که تعداد زیادی از مشتریان آنها ساندویچ را سفارش داده اند.